Ubbarivagga

Kaṇṇamuṇḍapetivatthu

348.

376 “Soṇṇasopānaphalakā,

soṇṇavālukasanthatā;

Tattha sogandhiyā vaggū,

sucigandhā manoramā.

349.

377 Nānārukkhehi sañchannā,

nānāgandhasameritā;

Nānāpadumasañchannā,

puṇḍarīkasamotatā.

350.

378 Surabhiṃ sampavāyanti,

manuññā māluteritā;

Haṃsakoñcābhirudā ca,

cakkavakkābhikūjitā.

351.

379 Nānādijagaṇākiṇṇā,

nānāsaragaṇāyutā;

Nānāphaladharā rukkhā,

nānāpupphadharā vanā.

352.

380 Na manussesu īdisaṃ,

nagaraṃ yādisaṃ idaṃ;

Pāsādā bahukā tuyhaṃ,

sovaṇṇarūpiyāmayā;

Daddallamānā ābhenti,

samantā caturo disā.

353.

381 Pañca dāsisatā tuyhaṃ,

yā temā paricārikā;

Tā kambukāyūradharā,

kañcanāveḷabhūsitā.

354.

382 Pallaṅkā bahukā tuyhaṃ,

sovaṇṇarūpiyāmayā;

Kadalimigasañchannā,

sajjā gonakasanthatā.

355.

383 Yattha tvaṃ vāsūpagatā,

sabbakāmasamiddhinī;

Sampattāyaḍḍharattāya,

tato uṭṭhāya gacchasi.

356.

384 Uyyānabhūmiṃ gantvāna,

pokkharaññā samantato;

Tassā tīre tuvaṃ ṭhāsi,

harite saddale subhe.

357.

385 Tato te kaṇṇamuṇḍo sunakho,

Aṅgamaṅgāni khādati;

Yadā ca khāyitā āsi,

Aṭṭhisaṅkhalikā katā;

Ogāhasi pokkharaṇiṃ,

Hoti kāyo yathā pure.

358.

386 Tato tvaṃ aṅgapaccaṅgī,

sucāru piyadassanā;

Vatthena pārupitvāna,

āyāsi mama santikaṃ.

359.

387 Kiṃ nu kāyena vācāya,

manasā dukkaṭaṃ kataṃ;

Kissa kammavipākena,

kaṇṇamuṇḍo sunakho tava;

Aṅgamaṅgāni khādatī”ti.

360.

388 “Kimilāyaṃ gahapati,

saddho āsi upāsako;

Tassāhaṃ bhariyā āsiṃ,

dussīlā aticārinī.

361.

389 So maṃ aticaramānāya,

sāmiko etadabravi;

‘Netaṃ channaṃ patirūpaṃ,

yaṃ tvaṃ aticarāsi maṃ’.

362.

390 Sāhaṃ ghorañca sapathaṃ,

musāvādañca bhāsisaṃ;

‘Nāhaṃ taṃ aticarāmi,

kāyena uda cetasā.

363.

391 Sacāhaṃ taṃ aticarāmi,

kāyena uda cetasā;

Kaṇṇamuṇḍoyaṃ sunakho,

aṅgamaṅgāni khādatu’.

364.

392 Tassa kammassa vipākaṃ,

musāvādassa cūbhayaṃ;

Satteva vassasatāni,

anubhūtaṃ yato hi me;

Kaṇṇamuṇḍo ca sunakho,

aṅgamaṅgāni khādati.

365.

393 Tvañca deva bahukāro,

atthāya me idhāgato;

Sumuttāhaṃ kaṇṇamuṇḍassa,

asokā akutobhayā.

366.

394 Tāhaṃ deva namassāmi,

yācāmi pañjalīkatā;

Bhuñja amānuse kāme,

rama deva mayā sahā”ti.

367.

395 “Bhuttā amānusā kāmā,

ramitomhi tayā saha;

Tāhaṃ subhage yācāmi,

khippaṃ paṭinayāhi man”ti.

396 Kaṇṇamuṇḍapetivatthu dvādasamaṃ.