7.1.6 Jaṭāsutta

Brāhmaṇasaṃyutta

Arahantavagga

Jaṭāsutta

192. 1162 Sāvatthinidānaṃ. Atha kho jaṭābhāradvājo brāhmaṇo yena bhagavā tenupasaṅkami; upasaṅkamitvā bhagavatā saddhiṃ sammodi. Sammodanīyaṃ kathaṃ sāraṇīyaṃ vītisāretvā ekamantaṃ nisīdi. Ekamantaṃ nisinno kho jaṭābhāradvājo brāhmaṇo bhagavantaṃ gāthāya ajjhabhāsi—

1163 “Antojaṭā bahijaṭā,

Jaṭāya jaṭitā pajā;

Taṃ taṃ gotama pucchāmi,

Ko imaṃ vijaṭaye jaṭan”ti.

1164 “Sīle patiṭṭhāya naro sapañño,

Cittaṃ paññañca bhāvayaṃ;

Ātāpī nipako bhikkhu,

So imaṃ vijaṭaye jaṭaṃ.

1165 Yesaṃ rāgo ca doso ca,

avijjā ca virājitā;

Khīṇāsavā arahanto,

tesaṃ vijaṭitā jaṭā.

1166 Yattha nāmañca rūpañca,

asesaṃ uparujjhati;

Paṭighaṃ rūpasaññā ca,

etthesā chijjate jaṭā”ti.

1167 Evaṃ vutte, jaṭābhāradvājo bhagavantaṃ etadavoca— “abhikkantaṃ, bho gotama…pe… aññataro ca panāyasmā bhāradvājo arahataṃ ahosī”ti.