Vīsatinipāta

Mātaṅgavagga

Mahāpalobhanajātaka

284.

3146 Brahmalokā cavitvāna,

devaputto mahiddhiko;

Rañño putto udapādi,

sabbakāmasamiddhisu.

285.

3147 Kāmā vā kāmasaññā vā,

brahmaloke na vijjati;

Svāssu tāyeva saññāya,

kāmehi vijigucchatha.

286.

3148 Tassa cantepure āsi,

jhānāgāraṃ sumāpitaṃ;

So tattha paṭisallīno,

eko rahasi jhāyatha.

287.

3149 Sa rājā paridevesi,

puttasokena aṭṭito;

“Ekaputto cayaṃ mayhaṃ,

na ca kāmāni bhuñjati.

288.

3150 Ko nu khvettha upāyo so,

ko vā jānāti kiñcanaṃ;

Yo me puttaṃ palobheyya,

yathā kāmāni patthaye”.

289.

3151 Ahu kumārī tattheva,

vaṇṇarūpasamāhitā;

Kusalā naccagītassa,

vādite ca padakkhiṇā.

290.

3152 Sā tattha upasaṅkamma,

rājānaṃ etadabravi;

“Ahaṃ kho naṃ palobheyyaṃ,

sace bhattā bhavissati”.

291.

3153 Taṃ tathāvādiniṃ rājā,

kumāriṃ etadabravi;

“Tvaññeva naṃ palobhehi,

tava bhattā bhavissati”.

292.

3154 Sā ca antepuraṃ gantvā,

bahuṃ kāmupasaṃhitaṃ;

Hadayaṅgamā pemanīyā,

citrā gāthā abhāsatha.

293.

3155 Tassā ca gāyamānāya,

saddaṃ sutvāna nāriyā;

Kāmacchandassa uppajji,

janaṃ so paripucchatha.

294.

3156 “Kasseso saddo ko vā so,

bhaṇati uccāvacaṃ bahuṃ;

Hadayaṅgamaṃ pemanīyaṃ,

aho kaṇṇasukhaṃ mama”.

295.

3157 “Esā kho pamadā deva,

khiḍḍā esā anappikā;

Sace tvaṃ kāme bhuñjeyya,

bhiyyo bhiyyo chādeyyu taṃ”.

296.

3158 “Iṅgha āgacchatorena,

avidūramhi gāyatu;

Assamassa samīpamhi,

santike mayhaṃ gāyatu”.

297.

3159 Tirokuṭṭamhi gāyitvā,

jhānāgāramhi pāvisi;

Bandhi naṃ anupubbena,

āraññamiva kuñjaraṃ.

298.

3160 Tassa kāmarasaṃ ñatvā,

issādhammo ajāyatha;

“Ahameva kāme bhuñjeyyaṃ,

mā añño puriso ahu”.

299.

3161 Tato asiṃ gahetvāna,

purise hantuṃ upakkami;

“Ahameveko bhuñjissaṃ,

mā añño puriso siyā”.

300.

3162 Tato jānapadā sabbe,

vikkandiṃsu samāgatā;

“Putto tyāyaṃ mahārāja,

janaṃ heṭhetyadūsakaṃ”.

301.

3163 Tañca rājā vivāhesi,

samhā raṭṭhā ca khattiyo;

“Yāvatā vijitaṃ mayhaṃ,

na te vatthabba tāvade”.

302.

3164 Tato so bhariyamādāya,

samuddaṃ upasaṅkami;

Paṇṇasālaṃ karitvāna,

vanamuñchāya pāvisi.

303.

3165 Athettha isi māgacchi,

samuddaṃ uparūpari;

So tassa gehaṃ pāvekkhi,

bhattakāle upaṭṭhite.

304.

3166 Tañca bhariyā palobhesi,

passa yāva sudāruṇaṃ;

Cuto so brahmacariyamhā,

iddhiyā parihāyatha.

305.

3167 Rājaputto ca uñchāto,

vanamūlaphalaṃ bahuṃ;

Sāyaṃ kājena ādāya,

assamaṃ upasaṅkami.

306.

3168 Isī ca khattiyaṃ disvā,

samuddaṃ upasaṅkami;

“Vehāyasaṃ gamissan”ti,

sīdate so mahaṇṇave.

307.

3169 Khattiyo ca isiṃ disvā,

sīdamānaṃ mahaṇṇave;

Tasseva anukampāya,

imā gāthā abhāsatha.

308.

3170 “Abhijjamāne vārismiṃ,

sayaṃ āgamma iddhiyā;

Missībhāvitthiyā gantvā,

saṃsīdasi mahaṇṇave.

309.

3171 Āvaṭṭanī mahāmāyā,

brahmacariyavikopanā;

Sīdanti naṃ viditvāna,

ārakā parivajjaye.

310.

3172 Analā mudusambhāsā,

duppūrā tā nadīsamā;

Sīdanti naṃ viditvāna,

ārakā parivajjaye.

311.

3173 Yaṃ etā upasevanti,

chandasā vā dhanena vā;

Jātavedova saṃ ṭhānaṃ,

khippaṃ anudahanti naṃ”.

312.

3174 Khattiyassa vaco sutvā,

isissa nibbidā ahu;

Laddhā porāṇakaṃ maggaṃ,

gacchate so vihāyasaṃ.

313.

3175 Khattiyo ca isiṃ disvā,

gacchamānaṃ vihāyasaṃ;

Saṃvegaṃ alabhī dhīro,

pabbajjaṃ samarocayi.

314.

3176 Tato so pabbajitvāna,

kāmarāgaṃ virājayi;

Kāmarāgaṃ virājetvā,

brahmalokūpago ahūti.

3177 Mahāpalobhanajātakaṃ ekādasamaṃ.