2.2.7 Pāraṅgamasutta

Bojjhaṅgasaṃyutta

Gilānavagga

Pāraṅgamasutta

198. 446 “Sattime, bhikkhave, bojjhaṅgā bhāvitā bahulīkatā apārā pāraṃ gamanāya saṃvattanti. Katame satta? Satisambojjhaṅgo…pe… upekkhāsambojjhaṅgo— ime kho, bhikkhave, satta bojjhaṅgā bhāvitā bahulīkatā apārā pāraṃ gamanāya saṃvattantīti.

447 Appakā te manussesu,

ye janā pāragāmino;

Athāyaṃ itarā pajā,

tīramevānudhāvati.

448 Ye ca kho sammadakkhāte,

dhamme dhammānuvattino;

Te janā pāramessanti,

maccudheyyaṃ suduttaraṃ.

449 Kaṇhaṃ dhammaṃ vippahāya,

sukkaṃ bhāvetha paṇḍito;

Okā anokamāgamma,

viveke yattha dūramaṃ.

450 Tatrābhiratimiccheyya,

hitvā kāme akiñcano;

Pariyodapeyya attānaṃ,

cittaklesehi paṇḍito.

451 Yesaṃ sambodhiyaṅgesu,

sammā cittaṃ subhāvitaṃ;

Ādānappaṭinissagge,

anupādāya ye ratā;

Khīṇāsavā jutimanto,

te loke parinibbutā”ti.

452 Sattamaṃ.