5.1.10 Vajirāsutta

Bhikkhunīsaṃyutta

Bhikkhunīvagga

Vajirāsutta

171. 997 Sāvatthinidānaṃ. Atha kho vajirā bhikkhunī pubbaṇhasamayaṃ nivāsetvā pattacīvaramādāya sāvatthiṃ piṇḍāya pāvisi. Sāvatthiyaṃ piṇḍāya caritvā pacchābhattaṃ piṇḍapātapaṭikkantā yena andhavanaṃ tenupasaṅkami divāvihārāya. Andhavanaṃ ajjhogāhetvā aññatarasmiṃ rukkhamūle divāvihāraṃ nisīdi. Atha kho māro pāpimā vajirāya bhikkhuniyā bhayaṃ chambhitattaṃ lomahaṃsaṃ uppādetukāmo samādhimhā cāvetukāmo yena vajirā bhikkhunī tenupasaṅkami; upasaṅkamitvā vajiraṃ bhikkhuniṃ gāthāya ajjhabhāsi—

998 “Kenāyaṃ pakato satto,

kuvaṃ sattassa kārako;

Kuvaṃ satto samuppanno,

kuvaṃ satto nirujjhatī”ti.

999 Atha kho vajirāya bhikkhuniyā etadahosi— “ko nu khvāyaṃ manusso vā amanusso vā gāthaṃ bhāsatī”ti? Atha kho vajirāya bhikkhuniyā etadahosi— “māro kho ayaṃ pāpimā mama bhayaṃ chambhitattaṃ lomahaṃsaṃ uppādetukāmo samādhimhā cāvetukāmo gāthaṃ bhāsatī”ti. Atha kho vajirā bhikkhunī “māro ayaṃ pāpimā” iti viditvā, māraṃ pāpimantaṃ gāthāhi paccabhāsi—

1000 “Kiṃ nu sattoti paccesi,

māra diṭṭhigataṃ nu te;

Suddhasaṅkhārapuñjoyaṃ,

nayidha sattupalabbhati.

1001 Yathā hi aṅgasambhārā,

hoti saddo ratho iti;

Evaṃ khandhesu santesu,

hoti sattoti sammuti.

1002 Dukkhameva hi sambhoti,

dukkhaṃ tiṭṭhati veti ca;

Nāññatra dukkhā sambhoti,

nāññaṃ dukkhā nirujjhatī”ti.

1003 Atha kho māro pāpimā “jānāti maṃ vajirā bhikkhunī”ti dukkhī dummano tatthevantaradhāyīti.

1004 Bhikkhunīvaggo paṭhamo.

1005 Tassuddānaṃ

1006 Āḷavikā ca somā ca,

Gotamī vijayā saha;

Uppalavaṇṇā ca cālā,

Upacālā sīsupacālā ca;

Selā vajirāya te dasāti.

1007 Bhikkhunīsaṃyuttaṃ samattaṃ.